นักวิจัยพบว่าเด็กก่อนวัยเรียนในซีแอตเทิลใช้เวลาเล่นข้างนอกเพียงครึ่งชั่วโมงและได้รับการเล่นน้อยกว่าหนึ่งชั่วโมงต่อวันสำหรับเล่นในร่มที่ศูนย์ดูแลเด็ก
แนวทางแนะนำการออกกำลังกายที่นำโดยผู้ใหญ่อย่างน้อยหนึ่งชั่วโมงและเวลาเล่นฟรีที่ไม่มีโครงสร้างต่อวันหนึ่งชั่วโมงดร. Pooja Tandon ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านกุมารเวชศาสตร์จากมหาวิทยาลัยวอชิงตันในซีแอตเทิลกล่าว
“ เด็กต้องการโอกาสในชีวิตประจำวันสำหรับการออกกำลังกายไม่เพียง แต่สำหรับภาวะน้ำหนักที่เหมาะสมเท่านั้น แต่เนื่องจากการออกกำลังกายส่งเสริมด้านสุขภาพการพัฒนาและความผาสุกหลายประการ “การออกกำลังกายซึ่งในยุคนี้มักเกิดขึ้นในรูปแบบของการเล่นส่งเสริมสุขภาพหัวใจและหลอดเลือดกล้ามเนื้อและกระดูกและมีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน”
การค้นพบนี้เผยแพร่ทางออนไลน์วันที่ 18 พฤษภาคมในวารสาร กุมารเวชศาสตร์
นักวิจัยได้สังเกตเด็กก่อนวัยเรียนเกือบ 100 คนจากศูนย์ดูแลเด็กต่าง ๆ 10 แห่งในเขตซีแอตเทิล กว่าสี่วันเต็มในแต่ละศูนย์นักวิจัยจัดหมวดหมู่เวลาเท่าไรที่ใช้ในการเล่นที่ใช้งานรวมถึงการเล่นในร่มและกลางแจ้ง พวกเขายังตั้งข้อสังเกตว่าการเล่นนำโดยครู
ในเวลาเดียวกันเด็ก ๆ ก็สวมอุปกรณ์ที่วัดการเคลื่อนไหว
นักวิจัยพบว่าเด็กใช้เวลาเพียง 33 นาทีต่อวันในการเล่นข้างนอกและบันทึกโดยรวมเพียง 48 นาทีต่อวันโดยรวมในการเล่นแบบแอคทีฟ น้อยกว่า 10 นาทีต่อวันเกี่ยวข้องกับการออกกำลังกายที่นำโดยครู
“ นอกจากการเพิ่มกิจกรรมทางกายแล้วกิจกรรมที่นำโดยครูอาจมีประโยชน์อื่น ๆ เช่นการรวมเด็กทุกคนการสร้างแบบจำลองบทบาทและบูรณาการเนื้อหาการศึกษาเข้ากับกิจกรรม” Tandon กล่าว
โดยรวมแล้วเด็ก ๆ ใช้เวลาไปกับการนั่งนิ่ง 73 เปอร์เซ็นต์โดยใช้เวลาเพียง 13 เปอร์เซ็นต์ในการทำกิจกรรมเบา ๆ และ 14% ของเวลาอยู่ในระดับปานกลางถึงแข็งแรง
ดร. แดนเนลฟิชเชอร์รองประธานแผนกกุมารเวชศาสตร์ที่ศูนย์สุขภาพของพรอวิเดนซ์เซนต์จอห์นในซานตาโมนิการัฐแคลิฟอร์เนียกล่าวว่าการใช้เวลาเพียงเล็กน้อยในการเสี่ยงต่อการเล่นจึงเป็นการกำหนดรูปแบบเบื้องต้นสำหรับการไม่ออกกำลังกาย
“ ยิ่งเด็กมีกิจกรรมมากขึ้นตั้งแต่อายุยังน้อยมีแนวโน้มที่พวกเขาจะรักษาระดับกิจกรรมที่สูงขึ้นตลอดวัยเด็ก” ฟิชเชอร์กล่าว “ เด็ก ๆ ยังได้เรียนรู้ทักษะทางสังคมเกี่ยวกับเด็กคนอื่น ๆ ในช่วงเวลาเล่นในที่สุดเมื่อผู้ปกครองทุกคนรู้ว่าเด็กก่อนวัยเรียนที่ใช้งานมากขึ้นก็จะมีโอกาสมากขึ้นที่เขาหรือเธอจะนอนหลับสนิทในเวลากลางคืน”
มีความท้าทายหลายประการสำหรับศูนย์ดูแลเด็กเล็กในการให้โอกาสที่เพียงพอสำหรับการออกกำลังกายดร. ดีน่าไลเซอร์กล่าว เธอเป็นประธานของสภาเด็กปฐมวัยที่ American Academy of Pediatrics และผู้อำนวยการกุมารเวชศาสตร์ชุมชนที่ Nassau University Medical Center ในนิวยอร์ก
“ อุปสรรคบางอย่างรวมถึงความจำเป็นในการปรับปรุงการฝึกอบรมครู / ผู้ดูแลเกี่ยวกับคำแนะนำและเครื่องมือสำหรับการรวมโอกาสในการเล่นตลอดทั้งวัน” Lieser กล่าว “ความต้องการด้านเวลาความต้องการหลักสูตรและกฎระเบียบบางครั้งสร้างสภาพแวดล้อมที่ไม่จูงใจกิจกรรมทางกาย”
เธอยังกล่าวอีกว่าสภาพแวดล้อมทางกายภาพของการตั้งค่าก่อนวัยเรียนอาจไม่ให้พื้นที่ปลอดภัยสำหรับการเล่น หรือพวกเขาอาจขาดอุปกรณ์ที่เหมาะสมในการพัฒนาซึ่งกระตุ้นให้เกิดการออกกำลังกาย
“ สภาพอากาศไม่ดีข้อ จำกัด ด้านพื้นที่สำหรับอุปกรณ์และแม้แต่ความกลัวการถูกฟ้องร้องหากเด็กได้รับบาดเจ็บอาจเป็นปัจจัยที่ จำกัด ระดับการออกกำลังกายที่สูงขึ้นในสถานเลี้ยงเด็ก
พลังงานระดับสูงของเด็กก่อนวัยเรียนอาจเป็นเรื่องยากสำหรับผู้ใหญ่ที่จะดำรงชีวิต Fisher กล่าว
Lieser กล่าวด้วยอุปสรรคที่เป็นไปได้มากมายการระบุปัญหาจะต้องใช้วิธีการแก้ไขที่หลากหลาย สิ่งเหล่านี้อาจรวมถึงการพัฒนาวิชาชีพสำหรับครูการบูรณาการการออกกำลังกายในกฎระเบียบของรัฐและท้องถิ่นและการให้ความรู้แก่ผู้ปกครองเกี่ยวกับความสำคัญของการออกกำลังกายในการดูแลเด็ก ตัวเลือกอื่น ๆ อาจรวมถึงการให้สิ่งจูงใจแก่ผู้ให้บริการดูแลเด็กเพื่อปรับปรุงอุปกรณ์และสร้างความร่วมมือที่อาจส่งเสริมการออกกำลังกายในชุมชนเช่นสวนสาธารณะและศูนย์กีฬาเธอกล่าว
Lieser ตั้งข้อสังเกตว่านิสัยที่เด็กพัฒนาในช่วงแรก ๆ เหล่านี้เป็นรากฐานของสุขภาพของพวกเขาตลอดชีวิต
“ เด็กเล็กมีสายที่จะเคลื่อนไหวและสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ควรเคารพสิ่งนั้น” เธอกล่าว